ग्वाही

[Mangesh Kocharekar]

                ग्वाही मी तुझी भेट घ्यायची ठरवली पण निम्मत मिळत नव्हते
           तुला भेटण्यास मी का आतुर खरच  मलाच काळात नव्हते
                तू हो म्हणशील कि सुजवशिल  गाल याची मनी होती भीती
           प्रेमाच्या भेटीचे संकेत यात नव्हती माझी काहीच प्रगती
मी मनाचा हीय्या केलां भेटशील  का एस एम एस पाठवून दिला
तो एस एम एस टिचरना गेला मोबाईल नंबरने मला दगा  दिला
    माझी वरात वर्गातून प्राचार्यांच्या कक्षात गेली तेव्हाच मला कळल    
  माझ्या  एस एम एस च्या प्रतापान काही तरी विपरीत असंच घडल
               प्राचार्य ना संतापले ना रागावले ,का ? याच कोड मला पडल
               ते बोलत नाहीत हि तर वादळा पुर्वीची शांतता काळीज धडधडल
               टिचर संतापून निघून गेल्या तेव्हा प्राचार्य हसून मला न्याहाळत  बोलले
           प्रेम करायला का एस एम एस लागतो लेको एकजात तुम्ही नेभळट साले    
  मी आर्जवी शब्दात म्हणालो सॉरी सर पुन्हा एस एम एस  करणार नाही    
प्राचार्य खळाळुन हसत  म्हणाले  गधड्या प्रेम न करण्याची देवू नये ग्वाही