कोंबडी गेली जीवानिशी (गमन)

Started by केदार मेहेंदळे, April 30, 2012, 11:43:43 AM

Previous topic - Next topic

केदार मेहेंदळे

एका मळ्यात होती
कोंबडी दाणे टिपीत
होती सुरेख काळी
पिल्ले तिच्या सवेचं

कोंबडीस काळजी भारी
पिल्ले तिची हि काळी
नेईल सहज उचलुनी
आकाशी फिरती घारी

ठेऊन नजर पिल्लांशी
चौफेर  कानोसा घेई
पकडून ती किड्यांना
देई पिलांच्या चोची

दिसता कुणी कुरणात
पिल्ले पळती भिऊन
धावत दडती सारी
आईच्या पंखा आड

पिल्लांस आधार भारी
आईच्या पंखा खाली
त्याना भीतीनं कसली
आई असता जवळी

कोंबडीस वाटे मौज
घेऊन पिले पंखात
देऊन धीर म्हणते
"मी इथेच रे बाळानो"

एकदा परी अचानक
झाले भलतेच आक्रीत
येऊन कुणी कुरणात
घेऊन निघे आईस

फोडला टाहो पिल्लांनी
धावली तिच्या मागुनी
परी म्हणे ती पिलांनो
"चला पाळा दूर तुम्ही"

पोरकी पिले बिचारी
रडत घराकडे पळाली
वाटेत जरी घाबरली
आता ना उरली आई

त्या अंत समयी रडून
कोंबडी देवास म्हणाली
सांभाळ तूच पिलांना
त्याना कुणी न वाली

मुकली माय पिलांना
मुकली पिले मायेला
घरकुल तुटले त्यांचे
कोणी न वाली त्यांचा


***********************************


(चाल बदलावी)

त्या संध्याकाळी एका हॉटेलात
चालू होती पार्टी जोरात
बाटल्या बिअरच्या हातात अन
तंगडी कोंबडीची तोंडात

तोडून लचका तंगडीचा
चिडून एक म्हणाला
चव नाही कोंबडीला
मजा नाही पार्टीला

हाय बघा दैवाची खेळी!
व्यर्थ होते इथे मरणही!
कोंबडी जाते जीवानिशी अन
खाणारा म्हणतो वातड होती......


केदार...
(माझ्या "गमन" ह्या संग्रहातून)

खरी मुक्ती (गमन)
  http://marathikavita.co.in/index.php/topic,8458.msg27659.html#msg27659



मी वाट बघतोय... (गमन)
http://marathikavita.co.in/index.php/topic,8055.0.html