दुनिया जगायला शिकवते...

[hrishi gaikwad]

जिथे वडिलांचे छत्र डोक्यावर नसते;
लपन्यासाठी आईचा पदर ही नसतो ,
वाडिलांचा हात हातून सुटतो;
आईची माया जिथे नहिशी होते,
तिथे दुनिया जगायला शिकवते...

जिथे आई वडिलांच्या शिकवनिचि उणीव भासते;
जगण्यासाठी जराश्या आधारची कमी जिथे असते,
तिथे दुनिया जगायला शिकवते...

सुखाचि सवय असते;
दुःख सहसा बगिततलेलेच नसते,
जीवनात प्रेमच प्रेम भरलेले असते;
अन जिथे प्रेम ही दुःख देते,
तिथे दुनिया जगा यला शिकवते...

पोटाची खलगी भरायची म्हणून वाटेल ते करावे लागते;
कधी भाकरी तर कधी पाणी पिउन दिवस काढावे लागतात,
अन् जिथे पाण्यावर ही जगणेमुश्किल होते;
तिथे दुनिया जगायला शिकवते...

स्वार्थि जीवन हे स्वार्था साठीच जगावे लागते;
कधी स्वताःचे तर कधी दुसऱ्यांची मनेमोडावी लागतात,
अन् जिथे स्वार्थ ही जगने अनावर करतो;
तिथे दुनिया जगायला शिकवते...

जीवन म्हणजे दोन घडींचा डाव;
कधी मोडेल सांगता येत नाही,
जिथे मोडलेले डाव मांडने अशक्य होते;
तिथे दुनिया जगायला शिकवते.....

दुनिया जगायला शिकवते...

[shoaib]

Very very nice poem

[shoaib]

This poem is very nice

[AGAM]

VERY NICE