वेदना आईच्या

[Ravi kamble]

नऊ महीने नऊ दिवस
सोसल्यास तु कळा
अखंड परिश्रमाने
जन्म दिला तु बाळा

मी जगात येण्या आधी
तु सोसल्या इतक्या वेदना
इतक सोसुन ही
तुला कसलाच खेद ना

बाळ तुझ जवा जवा
पडल होत आजारी
दिन रात जागुन
तु झालिस कैवारी

घेतली नाय माघारी
जरी होती तु अडानी
शिकवुन बाळाला
त्याला बनवलस विज्ञानी

बाळ झाल मोठ तीच
तरी तिला वाटे अजुन लहान
बाळासाठीच तिच्या
तिने तिचे सुख ठेवले गहान

त्याच्या लग्नाची तिला
आता स्वप्न पडली
स्वप्नातले स्वप्न तिने
सत्यात साकारली

सुन नावाचा प्राणी आला घरा
तेथेच एक घोळ झाला खरा
तुटली ती नाती लागली बीमारी
आईचा हात सोडून मुला बायको प्यारी

जन्माची ती नाळ
आता वेगळ राहु पाहतय
तरी बाळाच्या सुखापाई
आईच काळीज रोज फाटतय

       कवी
(रविंद्र कांबळे पुणे 9970291212)