विझले ते प्राणदिवे,
लाडक्या सोनुल्याचे ,
संपले गोड खेळ,
तुझ्या रांगत्या देहाचे.
आला होता तान्हुला,
हसू देवाचे घेउन,
पाहता जाइ माझा,
शीण दिसाचा निघून.
एकाएकी का रे असा,
रुसला तु माझ्यावरी,
काही कुणा न सांगता,
गेला दूर देवाघरी.
ओलावल्या डोळ्यांनी रे ,
दूध भात करी आई,
मायबाप झालो वेडे,
जीव जीवातच नाही.
बोबड्या बोलाचे तुझ्या,
भास आता घरादारा,
अड़गळीच्या खेळण्यात,
गुंतला रे प्राण माझा.
- शशांक प्रतापवार
