मी भर दुपारी हिंडतो
सारे रेगिस्तान स्मरते
पण त्या ही वाळवंटात
मृगजल कुठे नाहीसे होते
मग मी जातो गुत्यात
तिथे ओमर खय्याम भेटतो
मरणाचा तोचि आकांत
तो नव्याने पुन्हा मांडतो
मग मी फिरुन संध्याकाळी
जिव टांगणीला ठेवतो
उद्याच्या मरण यात्रेची
आजच तयारी करतो
मी मरतो मग निश्चयाने
सारा प्लान च उघडा करतो
मग सारे आप्तस्वकीय
इकडून तिकडून गोळा करतो
माझ्याच मरणाचा मग
ते हिशेब मला विचारी
मग मी प्रत्येकाला हिशेबाने
ज्याचा त्याचा वाटा देतो
मग ते हळुच मला विचारी
थाबणे आवश्यक आहे...॓
उठवित आपली मरण पालखी
मग मी सर्वाना निरोप देतो
स्मशानातिल हि सारी व्यवस्था
मी चोख बजावित असतो
सरणावर मी चढताना
लाकडे व्यवस्थित करुन घेतो...
अन मण्त्राग्नीच्या उच्चाराआधीच
पलित्यावर तुप वाढुन घेतो
आता उगीच उशीर कशाला
मरताना का गोमुत्र लागते
मग मी माझ्याच रक्ताचा
स्वत: अभिषेक करुन घेतो
मी मरतो शान्त चित्ताने
माझी चित्ता किती डौलदार
येणारा जाणारा मग म्हणतो
काय सुरेख मेला फ़किर...
तरी ही जीव माझा अडकतो
माझ्याच रिकाम्या घरट्यामध्ये
मी पुन्हा माघारी फिरतो
मरणदिप पेटविण्याआधी...
माझ्या मरणदिपा मध्ये
मी स्वत:ला वितळवित बसतो
माझ्याच मरणगंधाचा हा
मी असा सोहळा करतो
