दिवस हक्काचे सारे सरले ,
घटकाभर वास्तव्य ऊरले ,
बंदिस्त मुखी झाली वाणी ,
शब्दांना काही मोल न ऊरले ॥
विश्वास वाणीत न ऊरला ,
कंप शब्दा शब्दांतून भरला ,
भावना अंतरी अडखळल्या ,
जगण्यात मुकेपण भरले ॥
आधाराची काठीही हरवली ,
वाट पावलात घुटमळली ,
श्वास एकांती गुदमरला ,
तेजही नजरेतील सरले ॥
मुठभर वाळू घट्ट जपली ,
न कळत कधी निसटून गेली ,
हृदय रिते मुठही रिकामी ,
वांझोटी भावना नाते तुटले ॥
मुखवट्यांची दुनिया नकली ,
मृगजळास दृष्टी भुलली ,
क्षणभंगुर खेळहा फसवा ,
अशी व्यथा स्वप्न एक भंगले ॥
अशोक मु.रोकडे .
मुंबई.
