वेडी आई...
मुलगी गमावलेली आई अंगणात,
डोक्याला हात लावून बसली आहे ....
दूरवर वाटेकडे डोळे लावून,
अशी तर म्हणत नसेल ना...
दिवा लावून घरात ,
तु निघून का गं गेलीस ....
बघं संध्याकाळ झाली ,
अजुन... का ग घरी न आलीस ....
रागावलीस का माझ्यावर ,
नाही सांगणार मी काम.
अगं ही लोक वेडी म्हणतात मला....
का गेलीस तू इतकी लांब ?
तुझ्या जाण्याने माझ्या,
जगण्यास काहीचं अर्थ नाही राहिला ...
सविता ताजणे..