सांडले तुझे प्रेम नदीच्या धारेत..
कस मी ते शोधू सांग आता..
तुझ्या प्रेमाचा रंग कसा का असेना
त्यात त्याचा एक थेंब पण दिसेना..
जरी मी असलो घार..
पण ती आहे नदीची प्रेमाची धार..
म्हणूनच प्रिये तू मला माफ कर
मी नाही शोधू शकणार..
तुझ्या त्या खोट्या प्रेमाची सर ..
माझ्या आई च प्रेम म्हणजे नदीची धार..
आणि बापान दिलाय मला प्रेमाचा सागर..
त्यांच्या प्रेमाची चव पण आहे..
आणि सुंदर रंग पण आहे..
जरी तुझ्या खोट्या प्रेमाला तिने धारेत सामावून घेतलं.
पण प्रिये तूझ प्रेम त्यात विरघळून गेल..
आणि खरच एक अंश पण उरला नाही..
आणि तुझा प्रियकर त्याला शोधू शकला नाही
जर खरच तुझ प्रेम खर असत..
त्याला खरी चव असती
तू विरघळली नसती तर ..
बाष्प होवून हवेत सामावली असतीस
आणि मी चकोर बनून तुझ्या प्रेमाला
चाखल असत...आणि हृदयात ठेवलं असत..
खरच माफ कर प्रिये..
माझ हृदय पण भरून गेलंय..
आणि तुझ प्रेम पण मरून गेलंय..
म्हणून तुला त्यात जागा नाही..
तुझ्या रोगी प्रेमाला ठेवून..
मी इतर पेमाला दुषित करणार नाही..
आणि आयुष्यभराचा पश्याताप करणार नाही
खरच माफ कर...
---बळीराम भोसले..
khar mhantoys tu aai ch prem khup mahan asat. vishay ani kaviechi rachna agdi tantotant ahe