सायंकाळ

[kumudini]

सायंकाळी एके वेळी
विहरत होते मी उद्यानी
वरती होती सांज गुलाबी
हिरवी मखमल पाया खाली
धुंद मोगरा धुंद केतकी
साथ करी त्या शुभ्र सायली
मंद गंध तो अवचित आला
फुलताना ती कळी जुईची
सांज जाहली अवचित रजनी
फुलली गंधीत रजनी राणी
ती सांज तो वास तो गंध
अजूनही आहे मम हृदयातली
कुमुदिनी काळी कर

[कवि - विजय सुर्यवंशी.]

Nice poem

[Maddy_487]

SUNDAR SANDHYAKAL

[मिलिंद कुंभारे]

अप्रतिम

[केदार मेहेंदळे]

chan

[rudra]

apratim...