प्रवासी नट

[प्रशांत नागरगोजे]

मिटलेले शांत डोळे
आड तसेच शांत मन 
खांद्याला मागणारी आधार
कललेली वेडी  मान
खोडाला टेकलेली पाठ
जमिनीवर पसरलेले,
मातीत माखलेले पाय 
गुंतलेले एकमेकांत हात
वाऱ्यावर डोलणारा वृक्ष 
खाली दमून  निजलेला देह
मंद खेळणारा वारा 
हळुवार चालणारा श्वास
निळ्या आभाळाचा रंगमंच
अन तो प्रवासी  नट
                         -आशापुत्र

www.prashu-mypoems.blogspot.com

[Madhura Kulkarni]

नटाची व्यथा...

[प्रशांत नागरगोजे]

hmm...

[मिलिंद कुंभारे]

छान आहे.... पण कवितेला प्रवासी  नट हे शीर्षक??? उमगत नाही!!

[प्रशांत नागरगोजे]

barobar mhanalat....pan mala shirshak suchat navhat mhanun.....deun takal

[vijaya kelkar]

छान आहे.

[प्रशांत नागरगोजे]

thanks Vijaya

[rudra]

surekh....prashant..

[प्रशांत नागरगोजे]

thanks Rudra...

[कौस्तुभ (मी शब्दवेडा)]

chan