तुझे हासणे

[kumudini]

तुझे  हासणे

तुझे  हासणे  नक्षत्राचे  पुनवेतून  फुलणे
सान  सोनुल्या जाई  कळ्यांचे  वाऱ्यावर  झुलणे 
प्रातकाळी  प्राजक्ताने  अंगागे  मोह्ररणे
कमल दलावर  स्वच्न्दाने   मौक्तिक  बागडणे
रिमझिमणाऱ्या  श्रावण सरीचे  ओलते  गाणे
इंद्र धनुने  मुक्त पणे  सप्त  रंग  उधळणे 
ताल  सुरांच्या  तारा मधुनी  वीणा  झंका रणे
शब्द फुलांच्या  माळा नी  अंतरंग  दरव ळणे
गोड खळ्या  गालावरच्या  सौदर्याचे  लेणे 
लावण्याने  त्याच्या मधुनी   उचं बळूनी  येणे
जपून  ठेवी  ग  तव  सारे  हे  लेणे 
तव  भाग्याने  तुला  लाभले  हे  अमोल  नजराणे
                                                                                                                               कुमुदिनी काळीकर

[PRATHAMADITYA]

कधी तुला कसे माझे
गुपीत हे कळले
नकळत चोरुन मन तुझ्यावरी जङले
कसे हे धागे रेशमी बंधाचे
सखये तुला गवसले
मी शोधत बैचेनीत फिरत
असताना , माझ्या
एकल्यापणाचे भाव तुला
कसे समजले
कधी तुला कसे माझे
गुपीत हे कळले

प्रथमत: तुझ्या आठवणीने
काळीज धङधङते , मी
तुझ्या विचारांत रमताना ,
एक तूझेच बनून जाते
अलवार प्रीतीचे स्पंदने
फुलत कसे हे गेले
ह्रदयाची मी तार छेङता ,
सूर तुझियात उमलले
मग स्वप्नांच्या शेवटी का
नाहिसे सारे झाले

कधी तुला कसे माझे
गुपीत हे कळले
स्वप्नात तुला पाहण्याचे
व्यसन मज जङले

हरवते आताशा मी हि
स्वप्नांत
आसापास असतो तूच ,
होतात तुझे रे भास
तू एकचि खास मला
बाकी जग वाटते भकास
तुझीच भेट बरी ,
नाहीतर मी असते उदास
क्षणाक्षणांनी जुळले नाते
नाही अलगद जोङले धागे
तुझे नि माझे मन
आता एकचि आसे

मला तुझे आहे गुपीत हे कळले
माझेही तुझ्याचवरी मन आहे जङले
तू छेङल्यावर तार ह्रदयाची
रोमरोम सूरांनी न्हाले

कधी तुला कसे माझे
गुपीत हे कळले
माझेही तुझ्याचवरी मन आहे जङले