अक्कलकोटी म्हातारा

[विक्रांत]

अक्कलकोटी म्हातारा
मज सोडतो न जरा
दृष्टी भेदक ठेवते
मजवरती पहारा

कुठे हरवून जाता
सदा फिरवी माघारा
मोही फसता खचता
नेई पिटाळून घरा

येता संकटांची सेना
मागे सदैव आधारा
हाक मारो न मारो
दत्त उभा सदा दारा

तया पदी वाहिला मी
माझ्या जन्माचा पसारा
तया प्रेमाचा रे ऋणी
देह कणकण सारा

विक्रांत प्रभाकर