कधी

[r.gaigol8@gmail.com]

जगण्याला दुषण द्यावे
कधी मनास जगणे पटते
भोवताली शांत सारे
कधी मनात वादळ उठते

जो अर्थ अपेक्षीत आहे
कधी तो जगण्याला मिळतो
गर्दीत हरवतो कधी तो
कधी एकांत त्याला गिळतो

जगण्याचे गुढ उकलते ना-
मरणाची सीमा कळते
दुःखाचे मुळ कुठे ?
अन् सुख दुरदूर का पळते ?

          -रामेश्वर मुरलीधर.

[vinod.patil.12177276]

chaan aahe Kavita...

[sweetsunita66]

छान कविता !!अप्रतिम !! खरच मनापासून अभिनंदन !! 

[मिलिंद कुंभारे]

जगण्याचे गुढ उकलते ना-
मरणाची सीमा कळते
दुःखाचे मुळ कुठे ?
अन् सुख दुरदूर का पळते ?

छान ....