द्वेष भीक

[विक्रांत]

रे तुझ्या प्रेमाने
जगविले आजवर
सुखात हरविले
भारावले आजवर

तूच पण आता जर
असशील जाणार दूर
द्वेषाने हृदय माझे
काळेकुटट असे भर

चोळामोळा जीवन जर
असशीलच करणार
अखेरचे माझे हे
एवढेच काम कर

इतके दु:ख दे मला
प्रहार कर मनावर
तडफडून काळीज माझे
होवू दे रे जहर

तुझ्यासाठी हे फार
अवघड नाही बर
त्या तुझ्या द्वेषावर
जगेन मी यावर

विक्रांत प्रभाकर