तूच शिकवले सखी मजला

[विक्रांत]

तूच शिकवले
सखी मजला
हरवून असे
प्रेम करायला

या मनातील
गंध फुलांची
वर्षा तुजवर
सदा करायला

तुझ्यामुळे मी
चंद्र झालो
अन विरहाचा
अर्थ उमगलो

झुरता झुरता
पुन्हा एकदा
अवघे आभाळ
दाटून आलो

दूर दूरवर तू
किती विरक्त
जाणून मजला
रिक्त तटस्थ

अन सदैव
तुझी सावली
होवून फिरे
मी सभोवताली

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in