सर ..

[विक्रांत]

आताच सर एक बरसून गेली
वर्षाव सुखाचा करून गेली
सांजवेळ कातर आकाश धरेला
कोपरा मनातील उजळून गेली

तोच तो ध्वनी कोवळा मधुर
एक एक पेशी जागवून गेली
तरीही जगणे व्याकूळ असे की
तहान जीवाची वाढवून गेली

रेशमी नजर सुखाची ती ओली
जळत्या मना निववून गेली
कुढत्या खुळ्या जीवा जगाया 
कारण नवे एक देवून गेली

हरपले भान धुंदी दाटलेली
तन मन क्षीण वादळून गेली
हरवले काय सापडले कळेना 
सुखात मजला गोठवून गेली

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/