मी

[gaurig]

आज मी आयुष्य माझे चाचपाया लागलो
नेमके ते हरवले जे मी जपाया लागलो...

शोधले माझेच पत्ते आत मी माझ्या किती
जग हरवलो तेव्हाच कोठे सापडाया लागलो...

ठरवले हे पाहीजे, ते पाहीजे , ते ही हवे
मागण्या ताज्या तवान्या मी थकाया लागलो...

मी सुखाला पाळले बांधून दारी माझीया
ते सुखाने झोपले मी गस्त द्याया जागलो...

गीत माझ्या लेखणीचे इतुके भिनले तिला
ती लिहाया बैसली अन मी सुचाया लागलो...

मज न आता थोडकी आशा कुणी की म्हणा
आज मी माझ्याच साठी गुणगुणाया लागलो...

काय हे आयुष्य माझे , काय हे जगणे तरी
मला सोडून मी सर्वा आवडाया लागलो...


गीत माझ्या लेखणीचे एवढे भिनले तिला ;
ती लिहाया बैसली अन्‌ मी सुचाया लागलो !

शोधले माझेच पत्ते आत मी माझ्या किती...
हरवलो तेव्हाच कोठे सापडाया लागलो !

मज न आता थोडकी आशा कुणी की "वा" म्हणा !
आज मी माझ्याचसाठी गुणगुणाया लागलो !

काय हे आयुष्य माझे, काय हे जगणे तरी,
मी मला सोडून सर्वां आवडाया लागलो...

[raviraj]

khup chan..........

[ghodekarbharati]

Chan! kharech Kavi jevha swatahasathi kahi lihito,tevhach ti sunder kavita apalyala labhate.
                                                           Bharati