क्रुर झाड....

[Mayur Dhobale]

क्रुर झाड

वाळवंटी एकदा
एक मुल हरवलं...
ऊन फार डोईवर
भुकेने किती गहिवरलं..

दिसता एक झाड
फळाने  भरलेलं..
भर आशेनं,
झाडामागे पळत सुटलं...

येता मग झाडाच्या पास;
झाड चक्क बोलू लागलं...
" मुर्ख मानवा..
  स्वार्थी दानवा!"
भुतकाळ उकरुन
फळ माथी त्याच्या ,
फोडू लागलं...

कंठ फुटला प्राण खुंटला
लेकरू चक्कर येऊन ,
भुईवर पडलं...
तरी निर्जीव झाड
खुशाल म्हटलं -
" मर तुझ्यावाचुन
माझ कुठं नडलं..."

हळुवार डोळे उघडता,
त्याचच घर त्याला दिसलं...
'सत्य' नव्हे 'स्वप्न' होते
बिछान्यावरच कळुनही चुकलं...
तरी ताडकन् उठता क्षणी ,
आई त्याला म्हणाली -
" काय झालं सोन्या माझ्या ,
  चल बरे, आधी झोप पाहू"

" नको नको मंमी आधी,
एक तरी झाड लावु...
एक तरी झाड लावु "


(Save Trees Save Life)

-   मयुर ढोबळे


https://www.facebook.com/Mazi-kavita-1505223896380307/