वचन

[पल्लवी कुंभार]

त्या कातरवेळी
पडला काळोख अवतीभवती
सोबतीला प्रिय सखी
अन निरव शांतता ही
सुप्त कोपऱ्यात मनी
का चाळवाचाळव झाली
घेतला हात हाती
अन नभात वीज कडाडली
मनमोहक त्या क्षणी
त्याच्यात ती सामावली
हलक्या सरीत भिजून
ही वाट एक झाली
अशा अनामिक रात्री
फक्त मेघ निनादी
शांत नदीच्या किनारी
जोडपी वचनबद्ध जाहली
एकेक काडी वेचली
मनभावी खोप्यापायी
स्वप्नपूर्ती खरी केली
जागल्या वचनांची

~ पल्लवी कुंभार