कविता II खूप खूप रडायचंय , तुझ्या खांद्यावर मित्रा II

[siddheshwar vilas patankar]

खूप खूप रडायचंय

तुझ्या खांद्यावर मित्रा

ते दिवस अन रात्र एक होते

एक होते घड्याळाचे काटेसुद्धा

वेळ आपलीच होती

अन होती केलेली मजासुद्धा

तुझ्या दोस्तीला सलाम मित्रा

तू दिलेल्या वेळेला प्रणाम मित्रा

त्या केलेल्या एकत्र पुस्तक चोऱ्या

कधी खोड्या तर कधी मारामाऱ्या

तुझे अभ्यासप्रेम अजूनही

आहे लक्षात माझ्या

पुस्तकामध्ये पुस्तक धरुनी

वाचे गोष्टी नेपोलियनच्या

आठवतोय, मला तू शोध लावलेला

न्यूटनला बघितलंय जन्मलेला पुण्याला

हशा पिकताक्षणी वेड्या झाल्या कैक पोरी

हळूच एक गटवूनि सुरु झाली लव स्टोरी

तुझ्या ज्ञान नौकेत ती रममाण झाली

त्या वर्षी तुमची नौकाच बुडाली

असे कैक धंदे अन नाना त्या मस्त्या

आपल्याच होत्या साऱ्या गल्ल्या न वस्त्या

असे मित्र लाभो

मी भाग्यवंत साचा

तुझ्या आठवणीवर

उर्वरित प्रवास सुखाचा 


सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C