कविता II जे घडलं प्रेमात माझ्या , ते तुला सांगूनही कधी कळलंच नाही II

[siddheshwar vilas patankar]

नजरेतून पायउतार होणं

कधी जमलंच नाही

काय शोधत होतो अखेरपर्यंत

कधी कळलंच नाही

तो वेग मंदावला असाच

वारा बेभान वाहतच होता

धावता धावता कधी थांबलो

ते कळलंच नाही

खाली जमिनीवरून घेतला

वेध मी आकाशाचा

इच्छा धरिता मनात

तारा निखळून पडला

काय मागितलं होतं

अन काय पदरात पडलं

ते समजलंच नाही

सांगोपांगी कथा बहू ऐकल्या

काही ठेवल्या मनात

तर काही पोटात

जे घडलं प्रेमात माझ्या

ते तुला सांगूनही कधी कळलंच नाही

माझं प्रेम माझ्याकडेच राहिलं

ते मला कधी फळलंच नाही


सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C

[Vaishnavi Adkhale]

खूप निर्णय घ्यायचे आहेत , पण चुकायची भिती वाटते ...

तुला डोळे भरून पहायचं आहे , पण तू नसण्याची भिती वाटते ..

आयुष्यात खूप फिरायचं आहे , पण हरवायची भिती वाटते ...

तुझ्या सोबत चालायचं आहे , पण तुझी साथ हरवायची भिती वाटते ...

तुझ्याशी खूप बोलायचं आहे , पण शब्द चुकायची भिती वाटते ...

तुझ्या खुप जवळ यायचं आहे , पण तू दूर जाण्याची भिती वाटते ...

[siddheshwar vilas patankar]

मला कळला नाही आपला अभिप्राय . नक्की कविता आपल्याला आवडली कि नाही .

सिद्धेश्वर विलास पाटणकर 

[mayur deshmaane]

nice poem

[siddheshwar vilas patankar]

Thank you very much Mitra.

[uttam pawar]

very nice

[siddheshwar vilas patankar]

Thank you very much Mitra..........