जीवनाचा शेवटचा खेळ

[अमोलभाऊ शिंदे पाटील]

श्वास माझे तुझ्यासाठी
काही काळ थांबले होते
जीव माझा जात होता
पण प्राण तुझ्यात अडकले होते

शेवटच्या क्षणी सुद्धा श्वास
माझे अडखळले होते
तुझा चेहरा एकदा पाहण्यासाठी
हृदयाचे ठोके अधून मधून चालु होते

शरीराची आता माती होणार
याची खात्री झाली होती
काही क्षणात जीवन यात्रा आता
संपणार याची चाहूल मज लागली होती

भरलेल्या डोळ्यांत माझ्या फक्त
तुला एकदा पाहण्याची इच्छा होती
जीवनाचा शेवटचा खेळ माझ्या
सोबत ही दुनिया खेळत होती

पायदळी प्रेमाची फुले
लोकं तुडवत होती
जातीच्या नावा खाली आज
माझ्या प्रेमाची अंत्ययात्रा निघत होती

✍🏻(कवी.अमोलभाऊ शिंदे पाटील).मो.9637040900.अहमदनगर