खिडकी पाशी जाऊन बसतो

[अमोलभाऊ शिंदे पाटील]

कधी कधी आठवण आली
तर खिडकी पाशी जाऊन बसतो
ती पुन्हा त्या वाटेनं जाईल
ही खोटी आस मनात धरून असतो

अलगद थेंब गाली ओघळतो
पुन्हा त्या थेंबाला निहाळत असतो
तिचा चेहरा दिसतो का
ही खोटी आस मनात धरून बसतो

घड्याळाची वेळ जेव्हा
पाहतो तेव्हा मनात काहूर उठतो
शांतता पसरली जाते बाजूला जेव्हा
सेकंद काटा संध्याकाळ ची जाणीव देतो

मग पुन्हा आठवणींचे
डोंगर उंच उंच होत जातात
अन डोळे तुला पाहण्यासाठी पुन्हा
त्या वाटेवर मागे वळून पाहतात


✍🏻(कवी.अमोलभाऊ शिंदे पाटील).
मो.9637040900.अहमदनगर