अनोळखी सारखा एकटे पणा

[अमोलभाऊ शिंदे पाटील]

माझ्या खिडकी वर जाऊन
बसला आहे माझा अनोळखीे
सारखा एकटे पणा
हळूच कोठून तरी वारा येतो
अन एकटे पणाला दूर घेऊन जातो

ते खोटं हसू चेहऱ्यावर आणतो
अन पुन्हा मनाची
फसगत करतो
अजून किती दिवस फसवू मनाला
मी माझ्याच मनाचा खेळ करतो

आजूबाजूच्या किलकीलाटात
मी मलाच शोधत असतो
अचानक मी कधी एव्हडा
विचारांच्या गर्तेत फसतो

अन कोठे तरी आडोशाला
जाऊन मी लपतो
पुन्हा सावरून उडण्याचा प्रयत्न करतो
तिच्या आठवणीनं पुन्हा शोधुन
छळलं तर मी पुन्हा अधुरा वाटतो

म्हणून जरा मनाची समजूत काढतो अन पुन्हा त्या एकटे पणात जाऊन अडकतो

✍🏻(कवी.अमोलभाऊ शिंदे पाटील).
मो.9637040900.अहमदनगर