अश्रु झरून गेला

[शिवाजी सांगळे]

अश्रु झरून गेला

माथ्यावरून डोंगराच्या सुर्य उतरून गेला
कडाही पाण्या सोबत तेव्हा घसरून गेला

केली मदत जेव्हा त्या गरजू वाटसरूला
उशिरा समजले मलाच तो वापरून गेला

एकाएकी आभाळ आले भरून रात्रीला
अश्रु एक आधी पावसाच्या झरून गेला

मौसम कसा दुधाळ मधाळ आज झाला 
चादर मखमली धुक्याची पांघरून गेला

कोडे तुझ्या विभ्रमाचे पडते असे मनाला
गजरा मोगऱ्याचा असाच विखरून गेला

उतावीळ भेटवाया तो तारकांसी चंद्रमाला
घेऊन सोबती संधेस अंधार पसरून गेला

© शिवाजी सांगळे 🦋