नियतीचा गुलाम.

[pralhad.dudhal]

नियतीचा गुलाम.
स्वत:भोवतीच फिरणा-या अवनीवर
जेंव्हा मी फेकलो गेलो तेंव्हा......
लक्षात आलं ...इथे मी एकटाच नाही!
इथेही सगे सोयरे मित्र मॆत्रिणी सारे सारे आहेत!
चिटोरीभर पदवीवर जेव्हा चाकरी मिळेना तेव्हा...
घरच्यांनी घराबाहेरचा रस्ता दाखवला आणि ....
सांगीतलं एक कटू पण सत्त्य!
पाणी जेव्हा नाकापर्यंत येतं तेंव्हा-
पोट्च्या पिलालाही पायाखालीच घ्यावं लागतं... नाईलाजानं!
बागेमधे प्रेयसीने हातातला हात सोडऊन घेत
हळूच जमिनीवर आणलं....
नुसत्या  प्रेमावर नाही जगता येत काही!
त्यासाठी लागतो पॆसा! एकवेळ प्रेम नसलं तरी चालतं!
महीनाभर मर मर कष्ट करून जेव्हा पाकीट भरलं तेव्हा...
बायकोनं बजावलं.......
तुमच्या घामावर हे नोटाचे कागद उगवले नसते तर...
.......तर... मी तुम्हाला कधीच स्विकारल नसतं!
.....वॆतागानं मी ओरड्लो......
   अरे तू आहेस तरी कोण?
चारही दिशांनी आवाज आला..........
तू गुलाम आहेस!
नियतीचा गुलाम आहेस!
......प्रल्हाद दुधाळ.
www.dudhalpralhad.blogspot.com

[Omkarpb]

bharich re !!!
very touchy.........

[amoul]

kiti khari vyatha madli aahes !! lihit raha