"शांत बीचवर सूर्यप्रकाश"

[Atul Kaviraje]

शुभ सकाळ, शुभ रविवार.

"शांत बीचवर सूर्यप्रकाश"

शांत समुद्र तटावर, गार वाऱ्याचा गंध
सूर्याची किरणे पसरत जाऊ लागली, संजीवनीसम
रेतीच्या पृष्ठावर ठेवलेले पहिले पाऊल,
सुर्योदयाच्या पहिल्या प्रकाशात उजळून निघतेय सारे.

आकाशात रंगांची भरारी सुरु होईल
सूर्याच्या प्रखरतेत सागराचं नवं जीवन होईल
लाटांचे ध्वनी शांततेत वाजत राहतील,
आणि समुद्राच्या ओलसर गंधाने शांतीचा संदेश मिळेल.

वाळू चमकतेय सोनेरी वर्खाने
तेच तेज, तेच रंग, तीच उधळण
सूर्याची किरणे जमिनीवर पसरत आहेत,
ऊबदार स्पर्शाने थंडी दूर पळत आहे.

समुद्र आणि आकाशाचं  मिलन
लाटांच्या एकसुराचं गोड  गायन
धरातलावर, एक नवा उमेदीचा स्पर्श,
सूर्य पसरवतोय आकाशभर उमंग.

चंद्राची रात्र कधीच सरलेली
आकाशाचे रंग गडद झालेले
सूर्याच्या किरणांत  उष्णतेचा संकेत,
मिसळतोय पूर्णपणे सागराच्या शांततेत. 

शांत समुद्र तटावर सूर्योदयाच्या एक क्षणांत
प्राकृतिक सौंदर्याचा रंग सागराच्या लाटांत 
लाटांच्या गोड गाण्याच्या सुरावर,
एक नवा आनंद निर्माण होईल.

तोच शांततेचा सूर, तोच नाद
त्यात सूर्याच पसरणारं निरंतर तेज
सागराच्या लाटांवर उमलते प्रेमपूर्ण आशा,
वाहता वारा दूर करतो निराशा.

मुळात सूर्यप्रकाश असा असावा
जेथे पाणी शांत होईल, रेती सजेल
आकाश सर्व शांत असावे,
शांत बीचवर सूर्यप्रकाश एक नवजीवन देईल.

आशा, प्रेम, शांतीचा तोच सूर असावा
सूर्यप्रकाश समर्पित होईल सागराच्या जळामध्ये 
शांत समुद्र तटावर तोच जीवनाचा नवा सुर होईल,
आणि ह्या विश्वाला एक सापेक्ष स्पर्श मिळेल.

ही कविता शांत समुद्र तटावर सूर्यप्रकाशाच्या सौंदर्याचे आणि त्याच्या शांतीचे वर्णन करते. सूर्याची किरणे, समुद्राच्या लाटा आणि समुद्राच्या शांततेतून नवे आशावादी संकेत मिळतात, जणू सूर्यप्रकाश जीवनात नवा प्रकाश, आशा आणि सुकून आणतो.

--अतुल परब
--दिनांक-08.12.2024-रविवार.
===========================================