"सकाळी दंव पडलेली शांत बाग"

[Atul Kaviraje]

शुभ सकाळ, शुभ शनिवार.

"सकाळी दंव पडलेली शांत बाग"

सकाळच्या शांतीत, पहाटेच्या वेळी
वाऱ्याचे वहाणे, आणि सूर्याचे उगवणे
बागेत गंध, एक नवा आभास,
दंवबिंदूंनी सारी बाग ओली झालेली.     

रोजच्या धावपळीला इथे विराम
इथे शांतता, इथे नाही कोणतही काम
फुलांचे गंध आणि पानांच्या आवाजात,
होतो एक सुंदर, शांत संवाद.

बागेत रोजचं पडतं दंव
दंवाचा स्पर्श असतो काही काळासाठी
फुलांच्या ओठांवर हास्य फुलते,
आणि झाडांमध्ये सळसळ ऐकू येते.           

सूर्योदयाने रंग बदलला आकाशाचा
थेम्ब चमकू लागला दंवाचा
हिरव्या पानांवर, हिरवी नक्षी,
चिवचिवत जागे झाले पक्षी.

फुलांच्या गंधात हवीहवीशी माया
दवांचे मोती, जणू चमचमणारी मण्यांची माळ
निसर्गाच्या शांततेत, थांबून श्वास घेतो,
त्या बागेतले शांततेचे वचन जपतो.

पहाटेचं दंव गारवा आणतं
पानापानांवर गोल नाचत राहतं
बागेत पडलेलं प्रत्येक नवं पाऊल,
सुन्‍दरतेचा स्पर्श घेतं राहतं.     

सकाळचं दंव, बागेत साठत रहाते 
आणि ताज्या गंधाने मला खुलवते
फुलाच्या ओठांवर जणू गाणं असतं,
गंधाने मला मोहीत करतं. 

निःशब्दतेत बागेतील झाडे झुलतात
माझ्या मनाला ती फुलवतात
सकाळचा गारवा, दंवाचं ओघळणं,
वाहता वारा, बागेतली अथांग शांती.

हे सुंदर दृश्य, किती अविस्मरणीय
सकाळी बागेत मिळालेला आशीर्वादच जणू
संध्याकाळी आणि रात्री नंतर,
फुलांच्या छायेत एक गंध, एक स्वप्न छान.

इथे विसरून जाऊ सारा थकवा
सकाळच्या दंवामुळे मिळणारा तकवा   
बागेतील शांततेत, ताज्या गंधात,
 इथे पाहिलेले स्वप्न पूर्ण होईल.

--अतुल परब
--दिनांक-21.12.2024-शनिवार.
===========================================