"दुःखाचे हे दिवस निघून जातील"

[Atul Kaviraje]

"दुःखाचे हे दिवस निघून जातील"

श्लोक १
दुःखाचे हे दिवस निघून जातील,
वेळ जखमा बऱ्या करतो, जरी त्या काचेसारख्या वाटतात.
रात्री लांब आणि थंड वाटू शकतात,
पण उज्ज्वल दिवस अजून उलगडायचे आहेत.

अर्थ:

आता दुःख जरी भारी वाटत असले तरी, काळ बरे होण्याचा एक मार्ग आहे. सर्वात गडद रात्री देखील अखेर उजळ सकाळला मार्ग देतात.

श्लोक २
तुमच्या मनाला खात्री पटवत रहा, ते हलू देऊ नका,
आशा कुजबुजते की प्रकाश येत आहे.
प्रत्येक अश्रूतून, प्रत्येक उसासामधून,
ढगांच्या पलीकडे, स्वच्छ आकाशाकडे पहा.

अर्थ:
तुमचे मन स्थिर आणि आशावादी ठेवणे महत्वाचे आहे. दुःखातही, एक नवीन प्रकाश येईल यावर विश्वास ठेवा आणि उज्ज्वल दिवस पुढे आहेत.

श्लोक ३
गुलाब फुलेल, एक नवीन सुरुवात जवळ येईल,
वादळे कमी झाल्यावर घाबरण्याचे काहीही राहणार नाही.
प्रत्येक काटा एकदा तीक्ष्ण झाला, आता कृपेचे प्रतीक आहे,
गुलाब फुलण्यासाठी, संयमाने आलिंगन दिले पाहिजे.

अर्थ:
जसे कठीण परिस्थिती सहन केल्यानंतर गुलाब फुलतो, तसेच जीवन देखील नवीन सुरुवात आणेल. येणाऱ्या आव्हानांमुळे अखेर वाढ आणि सौंदर्य मिळेल.

श्लोक ४
तोपर्यंत, कळ्यांना काळजीपूर्वक प्रेम द्या,
तुमच्या आत्म्याचे पालनपोषण करा, त्याला तयारी करू द्या.
कोमलता सर्वात अंधारात वाढते,
आणि त्याच्या उबदारपणात, तुमचे हृदय त्याचे मार्ग शोधेल.

अर्थ:

जरी गोष्टी कठीण वाटतात तरीही, तुमच्या स्वतःच्या हृदयाची काळजी घेण्यासाठी वेळ काढा. स्वतःचे पालनपोषण करून, तुम्ही येणाऱ्या अंतिम आनंदाची तयारी करता.

श्लोक ५
संयमात सौंदर्य आहे, वाट पाहण्यात शक्ती आहे,
प्रत्येक वादळातून, जीवन पुन्हा निर्माण होत आहे.
सूर्य उगवेल, अंधार दूर होईल,
आणि तुम्हाला तुमच्या हृदयात शांती जाणवेल.

अर्थ:

धैर्य आणि सहनशक्ती शक्तिशाली आहेत. अखेर अंधार दूर होईल आणि वादळाचा सामना केल्यानंतर तुमचे हृदय शांती भरून येईल.

श्लोक ६
दुःखाचा प्रत्येक क्षण हा एक धडा असू द्या,
प्रत्येक अश्रूतून, एक खोलवरची शक्ती मिळवली जाईल.
कालांतराने, जखमा नाहीशा होतील,
आणि आनंद परत येईल, आजपेक्षा अधिक उजळ.

अर्थ:

दुःख आणि अश्रू व्यर्थ जात नाहीत; ते आपल्याला मौल्यवान धडे शिकवतात. अखेर, वेदना कमी होतील आणि आनंद चमकेल.

श्लोक ७
म्हणून विश्वास ठेवा, प्रिय आत्म्या, वादळ थांबेल,
आणि त्याच्या पार्श्वभूमीवर, तुम्हाला तुमची शांती मिळेल.
गुलाब फुलेल, सूर्य चमकेल,
तो क्षण येईपर्यंत, दैवी विश्वास ठेवा.

अर्थ:
तुमचे संघर्ष तात्पुरते आहेत यावर विश्वास ठेवा. लवकरच, शांती तुम्हाला सापडेल आणि जीवन पुन्हा एकदा प्रकाश आणि सौंदर्याने भरलेले असेल.

ही कविता आशा आणि लवचिकतेबद्दल बोलते, आपल्याला आठवण करून देते की दुःखातही, पुढे उज्ज्वल दिवसांचे आश्वासन आहे. 🌹🌦�🌞💫

--अतुल परब
--दिनांक-09.04.2025-बुधवार.
===========================================