" प्रेम "

[कवि - विजय सुर्यवंशी.]

" प्रेम "

पुरे झाले चंद्र सूर्य,
पुरे झाला तारा.
पुरे झाले नदी नाले,
पुरे झाला वारा .

मोरासारखा छाती काढून उभा रहा,
जाळासारखा नजरेत नजर बांधून पहा.
सांग तिला तुझ्या मिठीत ,
स्वर्ग आहे सारा ........

शेवाळलेले शब्द आणिक यमकछंद ,
करतील काय....
डांबरी सडकेवरती कधी मेघ,
इंद्रधनू बंधतिल काय ...

श्रावणातल्या मेघासारखा नुसताच ,
हवेत राहशील फिरत ....
जास्तीत जास्त बारा महीने ,
बाई बसेल झुरत ...

नंतर तुला लगिनचिट्ठी,
आल्याशिवाय राहिल काय

म्हणूनच सांगतो जागा हो ,
जान्यापूर्वी वेळ,
प्रेम म्हणजे नव्हे,
भातुकलीच्या अडीच अक्षरांचा खेळ....

प्रेम म्हणजे जंगल बनुन जळत राहणं,
प्रेम म्हणजे वणवा बनुन जाळत राहण.

प्रेम कर भिल्ला सारखं ,
बाणावरती खोचलेलं.
अन मातीमधे उगवून सुद्धा,
मेघापर्यंत पोहोचलेलं.....   

          कविवर्य - वि . वा. शिरवाडकर

[BHAGWAT TUPE]

BEST POEM ......SIR HATS OFF 2 U

[केदार मेहेंदळे]

bahot khub

[kashinath Bhimanavaru]

i like it very very much................................

[sylvieh309@gmail.com]

Bolayala khup sopp asat pan kahi janana nahi karat yet bhillansarakha prem.