एका थेंबाची गोष्ट

[kalpakumar]

पावसाळ्याच्या कुंद सकाळी
पाहिले  मी त्यास पानावरी
पहाटेच्या पहिल्या प्रहरी
चमकत होता हिऱ्या परी


स्पर्श करण्याच्या मोहाने
हळूच टिपले त्यास
पण हात पानास लागून
निसटला तो पानावरून

मिळाला आपल्या सवंगडी मित्रांना
आणि लागला त्यासोबत नाचण्यास
थेंब थेंबाचा झाला तो गोंधळ
हसत खेळत एकमेका ढकलत
झाला कि हो छोटासा ओघळ


गवतातून, झुडुपातून झेपावत
तप्त धरतीचा सुंगंध हुंगत
दगडा धोंड्यावरून उड्या मारत
पोहचला तो जवळच्या झऱ्यात

छोट्या मोठ्या कीटकांना चुंबत
अजूनही आपल्यातच गुंग
झाला तो फार अवखळ 


नदीच्या कोलाहत  गेला
तो एका प्रचंड माश्याच्या मुखात
लगेच निसटला कानातून पाण्यात


आता वेग मंदावला होता
होती सर्वत्र शांतता
हवेत फारच उष्णता
आसपासचे सवंगडी
झाले दिसेनासे बघता बघता


सहज बघितले वर त्याने
हाच का तो मेघ
जिथे जाहला होता माझा जन्म
आतुरले माझे अंतकरण
जाण्यास तेथे पुनश्च
आणि बनण्यास स्वच्छंद थेंब पुन्हा

kalpana Bandiwdekar  July 21st 2012

[केदार मेहेंदळे]

mast... chan idea aahe.

[kalpakumar]

thanks..this was my first attempt and other than close family nobody knew about it.. so its nice to know that you liked.

how about you ? have you posted any of your poems ?  would love to read them.

all the best

kalpana

[विक्रांत]

कल्पना  सुरेख !
विक्रांत

[Harshada Pote]

Khup sunder kavita aahe....

[kalpakumar]

thanks . nice to know

[मिलिंद कुंभारे]

छान!