Marathi Kavita : मराठी कविता

ज्या गोष्टीची भीती होती
तेच होऊन बसलंय
तुझ्याकडे पाठवत नाही
म्हणून मन माझ्यावर रुसलय.
                               - Unknown

तुझ्या मनाचे दार
जेव्हा मी हळूच लोटलं
माझंच प्रतिबिंब
तेव्हा मला भेटलं.


अंतरीच्या यातनांना अमरता द्याया खरी
निर्मिला मी ताज माझा शायरीचा त्यावरी
स्पर्शुनी त्या शिल्पास तेथे यमुनाच वाहते 
यामुनेसावे नयनांतुनी गंगा हि येथे वाहते...
                                              - Unknown

वेदनांच्या बाणाचे टोक
बाहेर वळले कि जखमा होतात
आणि आत वळले
कि कविता होतात...


हजारो शब्द वितळवून
चारच ओळी तयार होतात
लोकांना वाटते
कवी उगाच शब्दांशी खेळतात...
                                - Unknown

हातात हात धरून चालताना
माझं मन तिच्यात गुंतले जायचं
समोरून कोण-कोण गेले
हे दुसऱ्या दिवशीच कळायचं..
                            - Unknown

माणसाशी बोलताना
त्याचा शब्द न शब्द गोंधळे
पण मातीशी बोलताना
दिवस सहज मावळे...
                                 

मृगजलावर विसंबून राहिल्याने
स्वप्न फक्त मिळते
क्षणभंगुर प्रेमासाठी
मन मात्र जळते...
                      - Unknown