कविता हरवली
सापडेचना!
इथेच तर होती
उन्मनीचे भाव आलापत-
अजून उमलतच होती..
विचारून आल्ये-
कळीच्या उसाश्याला,
पेंगुळल्या पानातून ठिबकणार्या-
पागोळ्यांच्या माळेला...
नकळत उश्याशी शोधता शोधता
सापडली एक आर्त सुरावट,
आणि ती पांघरूनही थरथरणारी एक उत्कट रात्र!
एका कोपर्यात चिंब काही सुगंधीत श्वास...
झांजझांज न्यासनक्षीचे-
वेड्या पावसाचे ठसे..
-अन क्षणात उमगले मजला, हे कोणाचे पिसे!
-Chinnu
