वॅलेन्टाईन्स डेनं क्येलं आमाले खडबडून जागे
जाताना रस्त्यानं "आर्चीस"मदि लै लोकं दिसल्ये
म्हनुन आमिबि पल्यांदा गुमानशान आत शिर्लो
येग-येग्ल्या वस्तु अन झगमग पगुन आमी थतंच हरीवलो
येक तास झाल पन कोनतीच वस्तु न्हाय घ्येतली
मंग येक चिमत्कार झाला,म्हाज्या डोळ्यापुढं "ती"आली
तिच्या सुंदर मुखड्यापर्मानं येक झकास कार्ड घ्येतलं
थतुन मंग क्वालिजात जायला आम्ही भायेर पड्लं
क्वलिजात आमच्या चश्म्यानं तिला लै शोधलं
भितीपोटी हातातलं कार्ड घामानं वलं-वलं झालं
अचानक "ती"माका दिसली,पन फटफटीवर येका पोरासंगं
चश्मा माझा बोलला,असलं कायबी वंगाल बगु नगं
रंग आमच्या कार्डाचा,त्या फटफटीसमुर फिका ठरला
ईचार कार्डाचा धा तुकडं करन्याचा,आमच्या मनात आला
पन अशी चूक पुन्यांदा करायची न्हाय म्हनून त्यो ईचार मनातुन काढून टाकला
आज भित्ताडावर लटकवल्येलं "ते"कार्डं बगुन
त्यो खराब वॅलेन्टाईन्स डे आठिवला....
त्यो खराब वॅलेन्टाईन्स डे आठिवला.....
Author unknown
