ती गुबगुबीत नवयौवना
भुर्रकन द्रश्टी पल्याड जाते
वळणावर वळण घेउनी
ती इकडेच पायउतार होते
हलकेच तिने वाकताना
तिचा पदर गाफिल ढळतो
त्या गाफिल क्शणाच्या झटती
मग जीव खालीवरती होतो
नजरेची तिची प्रत्यंचा
जिव ..शेवरी...शेवरी करतो
परंतु तिच्या नजरेत
ओळखिचा लवलेश ही नसतो
वैशाखी ही घनी कपारी
एक ..कातळ..कातळ...स्त्रवतो
परि ना हिच्या ह्र्दयी
स्नेहाचा कोंभ ना फुटतो
असे आता नेहमिच होते
रोज शिळ वाय्रावर उधळते
परि..मन..त्या गोड मधात
स्त्रवुन...स्त्रवुन ..उगीचच झडते
परि एक असा ही दिस उजाडतो
ती हळुच अनवट स्मित फेकते
माझ्या.. हर... शेवरी देहात
मन ..वासरु ..चौखुर उधळते.
