निळ्या शुभ्र आकाशात काळे ढग जमु लागले
किलबिलणारे पक्षी घरट्याकडे परतू लागले.
इवल्याश्या डोळ्यात भितीचे काहूर दाटू लागले
क्षणातच पावसाचे थेंब अंगावरती पडू लागले.
बेदुंध वा-यापासून स्वत:चा पदर सावरत होती
मंद पावलात आता हळुवार गती येत होती.
आकशात विज लपंडाव खेळत होती
क्षणातच मनाला घाबरवून जात होती.
भिती वाटणा-या पावसाला हात आलिंगन देत होते
पावसाचा प्रत्येक थेंब अंगावर आनंदाने झेलत होते.
अंकुश सोनावणे
