ये बाहुपाशी हलकेच प्रियवरा
राजसा, का असा, दुर तू जाशी?
सखया तू येना जवळ लवकरी
बघ रे कधीची चांदरात झाली !
मिठीत तुझीया रे स्वर्ग साती
नाते अपुले, जणु मीन जळाशी,
तु घेना मज कुशीत झडकरी
प्रीतीची ज्वाला मनी भडकली !
विझवलेले सख्या दीप कधीचे
बहाण्यास तुझ्या.., पडले फशी,
धरू नकोस ना राग मजवरी
बघ रात्र सारी उडून चालली !
सोड ना आता रुसवा फुकाचा
कशास फसवे हे कलह प्रियेशी?
पंचप्राण घेवूनी उभी निजकरी
ये.. मिलनवेळा निघुन चालली !
विशाल.