« on: November 17, 2010, 06:37:50 PM »
गौळण
गौळणीनो जाऊ , मथुरेच्या बाजारी .
दही दुधान भरा घागरी.
अन गौळणीनो जाऊ , मथुरेच्या बाजारी ,
लवकर चला,
बाई बिगी बिगी चला,
नाहीतर अडवेल नंदाचा हरी .
गौळणीनो जाऊ, मथुरेच्या बाजारी,
अवघड घाट,
बाई दूर यमुनेचा काठ.
बाई पकडेल कान्हाची स्वारी.
गौळणीनो जाऊ ,मथुरेच्या बाजारी.
आला जवळ फार,
बाई मथुरेचा बाजार.
चला गाठेल हरीची बासरी.
गौळणीनो जाऊ , मथुरेच्या बाजारी ,
मनास माझ्या चैन पडेना .
कुठे पाहू मज दर्श घडेना.
ऐकून माझ्या हाक अंतरीची.
ऐकू दे तान तुझ्या बासरीची.
लवकर चला,
बाई बिगी बिगी चला ,
बाई मारू हरी नामाची ललकारी.
गौळणीनो जाऊ , मथुरेच्या बाजारी.
कवी : बाळासाहेब तानवडे
©बाळासाहेब तानवडे १७/११/२०१०
http://marathikavitablt.blogspot.com/
« Last Edit: December 10, 2010, 07:04:44 PM by बाळासाहेब तानवडे »
Logged
