एकदिवस जनी राया कॉलेजात गेली
कॉलेजची दुनिया सारी बदलुनच गेली..
भिंतींना कॉलेजच्या घाम लई आला
रस्त्यांना तिला पाहुन पुर हो आला..
कॉलेजच्या पोट्यांमध्ये स्पर्धा सुरु झाली
सगळीकडे जनीची चर्चा सुरु झाली…….
जनी जशी चाले तिच्या पायी घुंगरु वाजे
तिला पाहणाऱयाला ति दुरुन पाणी पाजे
अर्काट होती अदा तिची बोल अम्रुतवाणी
ओठांवरती तिच्या होतं नारळाचं पाणी
जनीच्या मागे मागे पोट्टे लई लागे
भाव खाऊन जनी मग पुढे पुढे भागे ......
जनीचे नखरे तसे होते लई जोरदार
प्रिंसिपल ते चपराशी फ्यान होते तिचे फार ..
अकाऊंटंट आणि लायब्ररियन धडकी मनात घेई
दरवाज्यातला गार्ड पहले तिले सलाम देई..
सगळ्या पोरी आता…. तिला जळु लागल्या
मास्तरीनाही आता तिची …नक्कल करु लागल्या ...
जनीचा बाप आता चिंतातूर झाला
जनीच्या वागण्याने धडधड होई त्याला
माय तिची म्हणे करुन टाका यंदा
गळ्यात टाका तिच्या आता लग्नाचा फंदा
पण जनी म्हणे फंद्यात ह्या पडणार नाही
अजूनतरी तिन बरीस लगीन करणार नाही
एकदिवस जनी राया कॉलेजात गेली
सांज होऊन गेली तरी वापस नाही आली
सगळीकडे धोक्याची घंटा आता वाजली
जनीच्या बापाला तर होश नाही राहिली ..
कोणीतरी हळूच त्याला वार्ता हि दिली
प्रिंसिपलच्या ड्रायव्हरसोबत जनी पळूनच गेली...
प्रिंसिपलच्या ड्रायव्हरसोबत जनी पळूनच गेली...
कवी : - सतिश चौधरी
