आज आरश्या समोर उभा राहिल्यावर समजले,
मलाही ओळखते कोणी...
बराच वेळ एकटे बोलल्यावर,शांततेने उत्तर दिले,
वाटले माझे ही एकत आहे कोणी...
बरेच अंतर चालल्यावर सोबत सावली दिसली,
चला आज सोबतिलाही आले कोणी....
तसे एकटे राहनेही वाईट नसते हो,
पण एकाकीपणातही उगाचच आठवत असत कोणी....
हे कोणीतरी...तसे आपल्यातच रहाते,
पण तरी ओळख विसरलेली असते जूनी...
मग आपण उगाचच परत आपली ओळख पटवन्याचा प्रयत्न करतो,
पण मग,
हे कोणीतरी आपल्याला विचारतो.....कोण तुम्ही ?
