मी असेन किंवा नसेनही,
तरीही,मज पाशी अनंत असशील तू....
डोळ्यात माझ्या लिहिलेले जे तुजसाठी न तुला कळले,
तरीही,माझ्या डोळ्यात निरंतर असशील सवे तू.....
कधी अनोळखी होतो आपण,कधी अनोळखी होऊ,
तरीही,माझी ओळख बनून असशील मजपाशी तू....
बदलून स्वतःला जर उरलोच स्वतःकडे,
तरीही,मला ओळखशील का सखे तू...?
काळास कोण बांधू शकतो?
तरीही काळा पडयाल माझ्यात उरशील तू....
