माझ्या वहीतले दुमडलेले पान...
जणू वादळाला..लपवून ठेवलेले..मोकळे रान...
शब्द-शब्द....अर्धवट...ओळ्याही अधुर्या...
पुसट चाललेली शाई..आणिक त्यात..उठून दिसतो...सुखलेल्या आसवाचा ठिपका...
तिथेच जपून ठेवलेले सुखलेले झाडाचे पान...
जणू वादळाला..लपवून ठेवलेले..मोकळे रान....
अनोळखी..
