स्मृती.
आयुष्याच्या संध्याकाळी,
असाच एक निवांत क्षण,
जीर्ण शरीर आराम खुर्चीत पहुडलेलं,
डोळ्यावर चष्मा,हातात वर्तमानपत्र...
डोळे मिटता मिटता,चाळवल्या जातील,
गतकाळातील स्मृती...
काही सुखद...काही नकोशा...
त्यातच आठवेल,तुझा सुंदर चेहरा!
हळूच चाळवतील,हव्या हव्याशा,
त्या सुखद आठवणी...
उत्कट भेटी,जीवघेणी हुरहुर,
ओल्या शपथा,हळवे रूसवे फुगवे,
आठवेल तो ही क्षण...
वियोगाचा!
ओघळतील चष्म्याच्या काचांवर,
नकोशा स्मृतींचे अश्रू!
जाणवेल जीवघेणा,
एकटेपणा!
प्रल्हाद दुधाळ.
.......काही असे काही तसे!
