Marathi Kavita : मराठी कविता

आई

माया ममता भरुनी जीव लावते आई
नाही जगात कोठे अशी दूसरी ममताई.....

मंदिराचा कळस दिसावा तशी आईची ख्याति
अंगनातिल तुळशी प्रमाणे संभाळते घरची नाती
प्रेमस्वरूप तुझे वात्सल्य तुझी स्मुति मनात ठाई
घराघरात दारादारात तुझे स्मरण होते आई.....

वृक्ष जसे उन्हात न्हाउनी सर्वास देते साउली
तसे मनी दुख झेलुनी सुख देते माउली
देवाचेही भान हरपते तुझ्या ममते पाई
हात जोडून देव म्हणे तुला शरण गे आई.....

अर्थहिन् जीवन होता तूच देते वैभव माया
तुझ पाहून या धरतीची सुखलोलुप झाली काया
तुझ पाहून वेदना सरया अदागालित लपून जाई
भूक ही तुझ्या प्रेमाची शांत ना होणार आई.....

गुंतलेले तुझे हात नेहमी असतात कामात
तुझी अंगाई एकावयास चंद्र घेउन येई रात
स्वप्न एक ठरावे खरे पुढल्या जन्मी मिळावी पुण्याई
तुझ्याच पोटी यावा जन्म हीच आस मोठी आई..... 

कमलेश गुंजाळ

Thanks Gauri

far aavadali kavita!!!

कविता सुंदरच आहे. खरेतर हा विषयच असा आहे ना, यावर काहीही लिहीलं, कसंही लिहीलं तरी ते सुंदरच होतं. :-)

Thanks Mitranno