सुभद्राकुमारी चौहानांच्या 'ठुकरा दो या प्यार करो' या कवितेचा मी भावानुवाद केला आहे.
देवा तुझे भक्त तुझ्या दारी अनेक प्रकारे येती |
तव सेवेस्तव अनेकरंगी वस्तू आणती |
सजूनिया वाजत गाजत तुझ्या मंदिरी ते येती |
सुवर्णरत्नासम मूल्यवान वस्तू तुला अर्पिती |
मी एक गरीब काही हि न घेवून आलो |
तरीही साहस करुनी पुजेस उभा राहिलो |
धूप दीप नैवेद्य नसे अन बहुरंगी आरास नसे |
चरणी तुझ्या वाहण्यास फुलांचा हारही नसे |
गुणगानास्तव तुझिया स्वरात माधुर्य नसे |
सांगण्यास भाव मनीचे वाणीचे चातुर्य नसे|
नसे दान अन नसे दक्षिणा रिकाम्या हातीच आलो|
न ठाऊक पूजाविधी तरीही तुझ्या दर्शनास आलो |
पूजाविधी न ठाऊक मजला ठेवतो मन तुझ्या चरणी |
दान दक्षिणा नसे परंतु भक्ती तुझी असे सतत मनी |
तव प्रेमाचे तहानलेले हृदय घेवूनीया आलो |
एवढेच आहे मजपाशी तेच अर्पिण्यास आलो |
चरणी तुझ्या अर्पितो मन यापरते काय सांगू |
हे तर तुझीच देणगी कर याचा स्वीकार प्रभू |
©परिमल विश्वास गजेंद्रगडकर
२२ / ०५ /२०११
