निरोप

[swara]

पावसाच्या प्रत्येक थेंबाने 
ओलिचिंब तू झालीस
अग सावर स्वतःला
बेधुंद किती तू झालीस ?

मिटलेल्या पापण्यात राजकुमाराचे
स्वप्न निशेत पाहिलेस ,
मग मनही  आतुर
त्याचे तूच केलेस

छळतेस  ग किती त्या
तुझ्या राजकुमाराला ,
कधीतरी चांदण्या रात्री  भेट तोही
तुझ्या आठवणीत बघ किती रमला आहे

नयन त्याचे  शोध घेतात
फ़क्त तुझी दृष्टी
जणू म्हणतो की , तुला
पाहताच बहरेल माझी सृष्टी

राणी, तुझे हे वागणे
समजतच नाही कोणाला
ही प्रीती त्वरित
जुळउनी  यावी तुजला

विरहात  स्वतःला  तू
सावरून घे
चिमुकल्या त्या  क्षणाना
आपलेसे तू करुन  घे

क्षणोंक्षणी  या क्षणांची
शिदोरी तुला ठेवून घे
प्रेमाचे आलिंगन देऊन
सख्याचा तू निरोप घे

अग पुरे कर आता
अश्रुनी ओंजळही भरून जावी
रुसली कितीही जरी तू
ही भेट तुझी पुन्हा व्हावी !!!

                       

[Shrikant R. Deshmane]

nirop nav ya kavitesathi kharach sarth tharla...
agadi surekh kavita..

[Madhura Kulkarni]

छान!!!!

[swara]

he mazi sarvat fav kavita ahe....
 

thanks shrikant
thanks madhura