नियतीचे जाळे

Started by SANJAY M NIKUMBH, January 07, 2013, 07:34:19 PM

Previous topic - Next topic

SANJAY M NIKUMBH

नियतीचे जाळे

नव्हते मला कधीच या भानगडीत पडायचे
उगाच अश्रूंनी ओघळून रात्र रात्र जागायचे
स्वप्नात नव्हते मला कधीच या हिंडायचे
उराशी बाळगून स्वप्नांना नव्हते बेभान व्हायचे

उगीच कुणा मनी घेऊन नव्हते  फिरायचे
रात्रंदिन त्याच विचारात नव्हते मला हरवायचे
ठरवलेलं मी कधीच कुणात ना गुंतायचे
या प्रेमाच्या वाटेला चुकूनही न जायचे

तसे मज होते या प्रेमाचेच वावडे
जी वाट माझी नाही जाऊ कां त्याकडे
विश्वासच नव्हता माझा या भावनांवर
कुणी मज भेटावे कां घालू देवा साकडे

मी कोठे जाणत होतो नियतीचे सापळे
माझ्यासाठी विणलेय तिने तुझे सुंदर जाळे
तू भेटता माझे सारे मी पण गळले 
चुकून पाहिले सखे मी तुझे डोळे

तूच आहेस ती माझ्या मनात आले
कळले नाही कसे मन तुझ्यात गुंतले
लाभता सहवास तुझा मन तुझे होत गेले
माझ्याच भावनांना मी दूर कसे केले

आता मीच देतोय जगास प्रेमाचे धडे
या प्रेमासाठी देवाचाही मज विसर पडे
कुणास ठाव होते असे होते घडायचे
प्रेमाच्या धुंदीतच होते नशिबात जगायचे .

                                                          संजय एम निकुंभ , वसई
                                                      दि. ७.०१.२०१३ वेळ : ६.४० संध्या .






rudra

mitra mihi agdi asach vichar karaycho.......pan ata.... :-X