प्रेयसी

[प्रशांत नागरगोजे]

(या कवितेत कोणालाही दुखवण्याचा हेतू मुळातच नाही.पण कोणी दुखावलं गेलं तर हा केवळ योगायोग मानला जाईल.)

प्रेयसी म्हणजे "मशीन"च
फुकटात भेटलेलं संकटच

गळ्यात पडल्यापासूनची  "वटवट"
सांभाळायची एक "कटकट"


सोबत असताना कानात "गुंगगुंग"
नसताना दिवसराञ फोनात "टुंगटुंग"

ट्रँफीक परवडते, काही वेळात हटून जाते
हे मशीन चालुच राहते अन् वेड लावते

वेडेवाकडे नखरे अन् जग हसरे
प्रियकरा, कसं सोसतोस तु रे

त्यात मेंटेनंसचे खर्च वायलेच
तिला तर सगळं पाहिजेच

खायचं पण, शॉपिँग पण, रिचार्ज सगळं
बिचार्या प्रियकराचं मनी पॉकेट भोँगळ

कधी केलाच कानाडोळा की रुसून बसते
कोणताही गियर, कितीही व्होल्टेज द्या बंदच राहते

झक मारुन मेँटेनंस करावाच लागतो
कारण टाईमपासचा एवढाच एक आधार असतो


-आशापुञ

[mkamat007]

Kolhyala drakshe aambat tase aahe he.. Ok aahe

[प्रशांत नागरगोजे]

barobar bolalat mandarji...

[mkamat007]

but still gud try..

[bhujang tapre]

ok.

[MK ADMIN]

झक मारुन मेँटेनंस करावाच लागतो
कारण टाईमपासचा एवढाच एक आधार असतो

hahah sahi hota ending

[प्रशांत नागरगोजे]

Thanks MK

[मिलिंद कुंभारे]