कधी कधी सखे अस वाटतं

[देवेंद्र]

कधी कधी सखे अस वाटतं

जर आयुष्य तुझ्या मऊशार  केसांच्या सावलीत गेल असत तर सुंदर असल असत
हा अंधकार जो माझ्या जीवनातला भाग बनला आहे  तुझ्या नजरेच्या प्रकाशात
हरवून गेला असता

या जगासाठी मी परका होउन तुझ्या भाळून टाकणाऱ्या सौंदर्यात  हरवून गेलो
असतो तर आश्चर्य नव्हत
तुझं  रेशीमस्पर्शी शरीर आणि अर्धोन्मिलित डोळ्यांमध्ये मी बुडून गेलो
असतो एक सुंदर कथे सारख

या जगातल्या  कडवटपणाला  सामोर जाताना तुझ्या ओठांवरचा मरंद टिपला असता
उघडवागड आयुष्य आक्रोशत असताना तुझ्या घनदाट केसांमध्ये मी स्वतःला झाकून घेतल असत

पण अस झालं नाही आणि आता अशी वेळ आहे की तू नाहीस तुझ्या येण्याची वाट
नाही फक्त दु:ख आहे
काहीस असच आयुष्य चाललं आहे की ज्याला कोणाच्या आधार मिळण्याची  अपेक्षा पण नाही

जगातल सगळ दु:ख जणू  भोगून झाल आहे अन काहीश्या  अनोळखी वाटांवरून मी फिरत आहे
माझीच भीतीदायक सावली फसवून जीवन मरणाच्या काटेरी वाटेवर मला नेत आहे

वाट नाही आणि जायच कुठे ते माहित नाही प्रकाशाची एक साधी लकेरही नाही
अंधारा मध्ये आयुष्य भरकटल आहे
मला माहित आहे प्रिये याच अंध:कारात कुठे तरी हरवून जाईन मी पण तरीही ...

......कधी कधी सखे अस वाटतं



     एका अनामिक शायरान लिहिलेल्या एका उर्दू गझलेचा मी केलेला स्वैर अनुवाद 

    - देवेंद्र

[Prashant Muliya]

Aapratim Devendra

Tula kharich kaslihi Challang Nahi...

[देवेंद्र]

here is the urdu version

kabhi kabhi mere dil mein Khayaal aataa hai

ke zindagi teri zulfon ke narm chahoon mein
guzarne paati to shaadaab ho bhi sakti thi
ye teeragi jo meri zeest ka muqaddar hai
teri nazar ki shu'aaon mein kho bhi sakti thi

ajab na thaa k main begaana-e-alam ho kar
teri jamaal ki ra'anaaiyon mein khoya rahtaa
tera gudaaz badan teri neembaaz aankhein
inheen haseen fasaanon mein mahv ho rahtaa

pukaarti mujhe jab talKhiyaan zamaane ki
tire labon se halaavat ke ghoont pee letaa
hayaat cheekhti phirti barhanaa sar aur main
ghaneri zulfon ke saaye mein chhup ke jee letaa

magar ye ho na sakaa aur ab ye aalam hai
k tuu nahin tera Gham , teri justajoo bhi nahin
guzar rahi hai kuchh is tarah zindagi jaise
ise kisi ke sahaare ki aarzoo bhi nahin

zamaane bhar ke dukhon ko lagaa chukaa houn gale
guzar rahaa houn kuchh anjaani rah-guzaaron se
muheeb saaye meri samt barhte aate hain
hayaat-o-maut ke purhaul Khaarzaaron se

na koi jaadaa, na manzil, na roshni ka suraag
bhaTak rahi hai Khalaaon mein zindagi meri
inhi Khalaaon mein rah jaaoungaa kabhi kho kar
main jaantaa houn meri ham nafas magar yuun hi

kabhi kabhi mere dil mein Khayaal aataa hai

[sachi sahare]

awapnat mazya mich astana................................

[Ankush S. Navghare, Palghar]

Devendra ji khup chan kavita ahe.

[देवेंद्र]

Thank you....